Zuidelijk Serengeti - de Grote Migratie

De grote migratie

De jaarlijkse Wildebeest Migratie is één van de meest spectaculaire en adembenemende gebeurtenissen ter wereld. Het is een droom voor velen om dit ongelooflijke natuurwonder van dichtbij te aanschouwen.

Tijdens de migratie achtervolgen honderdduizenden wilde dieren de regens tijdens hun voortdurende strijd om te overleven. Bij de grote trek van meer dan een miljoen gnoes sluiten ook 200,000 zebra’s en 300,000 Thomson gazelles aan.

In een eindeloze cyclus migreren zij met de klok mee door het Serengeti National Park en de Masai Mara in Kenia. Ze leggen hierbij 800 tot 1.000 kilometer af. Tijdens hun moeilijke en meedogenloze zoektocht naar gras en water worden ze opgejaagd door grote roofdieren en stuiten ze op verschillende obstakels zoals het oversteken van de gevreesde Mara rivier.

Waar gnoes zijn, ziet u meestal ook zebra’s. Deze dieren kunnen vreedzaam samen grazen omdat ze een ander deel van hetzelfde soort gras eten. Omdat gnoes geen natuurlijke leider hebben, komt het regelmatig voor dat de migrerende kudde zich opsplitst in kleinere groepen die zich over een groot deel van de Serengeti verspreiden.  Echter, wanneer er een gevaarlijke hindernis te nemen is, verzamelen ze zich weer eensgezind.

Het is niet makkelijk om een safari te plannen rond de Grote Migratie, omdat u op het juiste moment op de juiste plek dient te zijn.

De route van de migratie

De route van de migrerende gnoes en zebra’s hangt sterk samen met de regenval. Door de wereldwijde klimaatverandering kan het jaarlijkse patroon per jaar iets verschillen. Over het algemeen kan echter onderstaande route worden aangehouden.

Van december tot maart bevindt de kudde zich in het zuiden van het Serengeti National Park en het noordelijk deel van de Ngorongoro Conservation Area. Februari is de maand dat de jonge kalfjes geboren worden, soms wel 8.000 per dag. Het is een onvergetelijke ervaring om deze kwetsbare jonkies op hun kleine pootjes te zien wankelen. Tegelijkertijd wachten hongerige leeuwen en luipaarden het moment af waarop ze kunnen toeslaan.

Rond april en mei, wanneer de zuidelijke vlaktes opdrogen, komen de enorme kuddes gnoes in beweging. Ze overspoelen het gebied van de Moru Kopjes en het westen van Seronera terwijl ze aan hun lange reis naar het noorden beginnen. De gnoes worden vergezeld door talloze zebra’s, Thomsons en Grant gazelles. Tevens wachten in het westelijke gedeelte van de Serengeti de eerste hindernissen: de oversteek van de Mbalageti en Grumeti rivier.

Juli en augustus zijn over het algemeen de beste maanden om de dramatische overtochten bij de Mara River te zien. De migratie houdt zich tot eind oktober of november op in noordelijk Serengeti en Masai Mara National Reserve om nadien weer terug naar het zuiden te keren. De cirkel is rond.

Zelfs als de grote kuddes zich in het noorden bevinden, is het wild in de andere delen van het Serengeti National Park nog steeds rijkelijk aanwezig. Er zijn namelijk ook veel niet-migrerende dieren die liever op één vaste plek blijven dan de migratie te volgen.

De route van de migrerende gnoes en zebra’s hangt sterk samen met de regenval. Door de wereldwijde klimaatverandering kan het jaarlijkse patroon per jaar iets verschillen. Over het algemeen kan echter onderstaande route worden aangehouden.

 Interessante weetjes over de migratie

·         De Grote Migratie is de grootste beweging van dieren ter wereld 

·         Hoewel de migrerende dieren de grens oversteken, vindt het grootste gedeelte van de trek plaats        in Tanzania

·         Meer dan 1,4 miljoen gnoes migreren

·         200.000 zebra’s sluiten zich aan bij de migratie

·         Ook 300.000 Thomson’s gazelles doen mee aan de grote trek

·         Ruim 500.000 kleine gnoetjes worden in de maand februari geboren

·         Tijdens het kalfseizoen worden er ongeveer 8.000 jonge dieren geboren per dag

·         Gnoes zijn geboren om te rennen; de pasgeborenen kunnen binnen 5 minuten na hun geboorte al rennen

·         Elk dier legt zo’n 800-1000 kilometer af tijdens de jaarlijkse trek

·         Gnoes zijn bijzonder gevoelig voor de geur van water en kunnen gemakkelijk een waterbron vinden

·         Zebra’s helpen de gnoes om de route van de migratie te herinneren en zijn alerter voor hongerige roofdieren

·         Jaarlijks overleven bijna 300.000 gnoes en zebra’s de migratie niet doordat ze ten prooi vallen aan hun natuurlijke vijanden maar ook door honger, dorst of uitputting